Ξέρεις κάτι?
Ένα παραμύθι
Μία ιστορία
Ένα σκίτσο
Ένα ποίημα
Δέκα λέξεις
Δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που αισθάνεσαι.
Δεν μπορούν να καλύψουν αυτό που νιώθεις.
Δεν αρκούν.
Απλώς. Χωρίς ερωτηματικά.
Προσπαθείς να ζωγραφίσεις την ψυχή σου.
Είναι αδύνατον.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να την χρωματίσεις!

(ΑΥΤΟ)ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 1

-Πως είσαι?
(ο υπογράφων έκανε μία ώρα να απαντήσει)
-Ανεβαίνω
-Πού είσαι?
-Σωματικά:Στην Ρωγμή Του Χρόνου
Ψυχικά:Σε μία ευθεία γραμμή γεμάτη καμπύλες
Φαντασιακά: Στο Έβερεστ
-Τι βλέπεις?
-Δεν βλέπω.Είμαι εθελούσιος τυφλός
-Γιατί γράφεις?
-Για να βλέπω.
-Τι ακούς?
-Τις εικόνες της ψυχής μου.
-Τι σου λένε?
-Feel so lone
-Τι γεύεσαι?
-Την στιγμή.Όσο λάθος και να είναι.
-Τι θα ήθελες να κάνεις αύριο?
-Τίποτα. Να ζω το σήμερα.
-Τι εύχεσαι?
-Να σε κοιτάω στα μάτια.
-Τι φοβάσαι?
-Να απαντήσω.
-Τι αγαπάς?
-Την κουβέντα που ξεχωρίζει.
Τα μάτια που λάμπουν.
-Τι μισείς?
-Τα ανθρωπάκια. Και αυτούς που τα περιβάλουν.
-Έχεις τέλος?
-Πάντα.
-Πού πονάς?
-Στην ψυχή.
-Πού γλεντάς?
-Στην βλακεία των ανθρώπων.
-Τι πιστεύεις για σένα?
-Δεν πιστεύω. Είμαι.
-Έχει τέλος αυτό που κάνεις?
-Όχι.
-Θα σταματήσεις?
-Όχι. Μέχρι να κερδίσω.
-Τι θα κερδίσεις?
-Μία ψευδαίσθηση.